Yerde miyim , Gökte miyim.........

İnsanın hiç mi zamanı olmaz değil mi? iki satır yazmaya.

Yoktu işte, şu son 1 aydır yerde miyim gökte miyim belli değil.

Tam Bayram tatilini yapmışız. Okullar açılacak son bir kaç gün daha değerli kullanmam gerek derken. 4 aydır arayıp sormayan buradan sitemler ettiğim mobilyacılar çat kapı geldi. mobilyayı kurmaları 3 gün sürdü. Sanırım sabrın tavan yaptığı bir dönemdeydik ki aradaki insanların hatrına sustuk. Evin içinde parça kesmeler, takmalar, çakmalar vs...  Sonuç elinde temizlik kovası ve elektrik süpürgesi ile sürekli gezen bir karı koca.

Aynı anda klimacıların başka bir odayı işgal etmeleride cabası oldu. Bizi çok sevmiş olacaklar ki onlarda salonda 2 gün kamp kurdular.

Sürekli aynı yerleri silmek temizlemek işe başlamadan önce öyle iyi geldi ki sormayın. Yani döneme başlarken insan bu kadar bahtsız olur.


Tam işe başlıyoruz. Yeni bir sistem okul uyumlu değil, öğretmen hazır değil..... Ortada bir çok soru var ama malesef cevaplayan yok... Artı ödeneklerin geç gelmesi okulun hazırlanamaması da herşeyin tuzu biberi...

Ki herşey bir yana bizim alanda böyle şeyler daha zor. Özel eğitim olunca soruları cevaplayacak kişi sayısı daha da bir azalıyor. Kendin uyarlamalaya çalışıyosun. Sistemin istediğini sen gerçekleştiremiyorsun , alanda olması gerekenler havada kalıyor.

Hadi bunları da aştık. Özür grubundan gelen öğretmenlerin alan değişikliği kendi alanındaki öğretmenlerin norm fazlası olmasına neden oldu.  Yani 4 yıl oku eğitimini al yapılan değişiklik sonucu başka bir alandan mezun olmuş öğretmen arkadaşım yanıma gelsin. Sonra banada artık senin burda puanın düşük sen git evde otur desin. Sonuç mu..... İSYANNNNNNNNNNNNNNNN

- Gönülsüz alan değişikliği yapan öğretmen mutsuz ben nereye geldim.
- Norm fazlasına çıkan öğretmen ağlamaklı suçum ne...
- Öğrenci velisi (bazıları hepsi değil malesef çok duyarsız olanlar var) benim çocuğum bu işi iyi bilen birinden neden eğitim alamıyor.

(Bu arada ben norm fazlası değilim ama duyarsız kalınacak bir nokta değil bugün olmazsam yarın olabilirim, daha da önemlisi mezun olacak arkadaşlarıma ne olacak...)

Bunuda sindirdik... Eğitim öğretime başladık. Belkide en üzücü olan yıllarca özel eğitim öğrencisi velisinin, öğretmeni bakıcı gibi algılaması ve buna müsade eden meslektaşımın tavrı, tutumaları... Veliye kendi söylemediklerinin benim ve yanımdaki arkadaşım üzerinden atıp tutması. İftiranın en büyüğü..... Velinin niyetinin eğitimden çok çocuğu oyalayacak, altını temizleyecek bir yer araması. Her fırsatta yaptığın işi aşağılaması. İnsanın sınıftan ayaklarını uzaklaştırıyor. Aslında burda başlı başına yazar içimdekileri dökerim ama bana yakışmaz.

İşte burda söylecek sözler yok, çıkmıyor. Son iki haftadır da böyle sorunlarla uğraşıyorum. Yorgunluk, baş ağrısı, kızgınlık , kırgınlık hepsi tavan bende sonuç mu.....

Eğer özel gereksinimli bir bireyle yaşıyorsanız,  maddi bir para kaynağı görmekten vazgeçin...