Süpriz kına

Bir ben bilmiyormuşum.... Bu aralar kendi sorunlarım ve telaşlarımla o kadar yoğunum ki çevremde neler olup bitiyor haberim yok.. Çoğu zaman tenefüse bile çıkmıyorum. 20 dk aralar benim kendime ayırdığım tek vakit oluyor. Tek başıma kaldığım kendimi dinlediğim....

İşte ben böyle kendi halime, kendimle uğraşırken dostlarım, arkadaşlarım benim için süpriz bir kına hazırlamışılar. Ve hiç ama hiç hissettirmeden. Herkesin haberi varken tek benim haberim olmamış. Kına sonrası herkes ağzımızdan birşeyler kaçıracağız diye çok korktuk dedi. Onlar söyleyince bazı anılar canlandı gözümde, tam ağızlarından kaçıracakken kendilerini tutup saçma davranışlarını hatırlattılar. O anda anlam veremediğim şimdi ise parçaların birleştiği zamanlar.


Önce herşey evinde kına olacak arkadaşın. ' Puzzle aldım bitiremedim, yarın akşama kolaylayalım' demesiyle başladı. Gün gelince nöbetci arakdaşımın beni almadan gitme baskısı, ev arkadaşımın, gitmeden önce benim şurda işim var bi atsana demesiyle sıcağın altında dolaştırılmam o bunlatıcı havada araba içinde oturmam hazırlıkların tamamlanması içinmiş. En son isyan bayrağını çekip arkadaşımızın evine gittik. Ben arabayı kilitlerken herkes beni bir anda bırakıp yukarı çıktı. Bende topukluların verdiği acıya direnerek son hamle kensimi 3. kata attım. Bir sürü ayakkabı, oysa tek düşüncem yanımda getirdiğim eşofmanları ayağıma geçirip kendim puzzle vermekti. Herkesin bir anda gülümsemesi . Beni hazırlamaları, salonun artasına alması hala bir hayal gibi... Son zamanlarda aldığım en güzel süprizdi. İnsanı değerli hissttiren o anlardan biriydi. Kına pastasını üfleyip, müziğin ritmine kendimizi kaptırdıktan sonra kına yakıldı.... Sohbetler edildi, iyi temenni ve dileklerde bulunuldu.

Ve bende şimdi söylüyorum... Herkesin çevresinde onu düşünen ve seven, arkadaşları ve dostları olsun......................