Sevgili blog

Sevgili blog,
Yorgun hissediyorum bugün kendimi. Oysa sabahtan bu yana kendimi yoracak bir şey yapmadım. Daha doğrusu tek çöpü çöp üstüne koymadım. Aklım bunun biliyor olsada bedenim yorgunluk konusunda kararlı.

''Ufak bir kaç iş dışında da  yapacak bir iş yok'' diyor şeytan. O da öyle deyince içim rahatlıyor. Açamadığım göz kapaklarımın üstüne bizzat kendisi oturunca kalkamıyorum ayağa.

 Ben sana yazmak, anlatmak isterken ben hep engelliyor. Oysa ne kadar yoğun günler yaşadım. Sana göstermek istdiğim fotoğraflarım birikti. Biliyorum bana kırılacaksın ama facebooka senden önce atıverdim fotoğrafları. Bunu gören arkaşdaşlarım isyan etti artık. 'Yok mu sizin eviniz gece gündüz dışardasınız' diyor.
Haksız da değiller  hani TR'nin bir çok sahil şeridini tamamladık bu yaz. Gezilenleri eklmeden üstüne yeni yerler ve fotoğraflar birikti.  Üstünden zaman geçincede sıcağı sıcağı gibi coşkuyla yazamıyorsun hevesin kaçıyor. Elin yeni kayıt butunun üzeründe gidip gidip geliyor.

Sen bana kırılma emi..... Yarından sonra işe başlamak için evimi, kocamı bırakıp Denizliye doğru yol alıcam. Birazda canım ondan birşey istemiyor. Her ortalığı topladığımda  birşeyleri kapatığımda içim acıyor. Yarım kalan sözleer bir müddet daha Denizliden devam edicem. 

Şimdi miskinliği bırakıp son anların tadını çıkartmaya gidiyorum. Denizli de görüşmek üzere............