nasıl olduğumu bende bilmiyorum.....

Günler çok çabuk geçiyor. Oysa sabah kalktığınızda hiç bitmeyecek gibi geliyor. Son zamanlarda benim gecelerim gündüzlerime, gündüzlerim de gecelerime karıştığı için pek bişey anlamıyorum. Ne kadar uyku düzeni için doktor yardımı da alsam geçecek gibi görünmüyor zaten. Yüzüme dokunduğum da uyuşmuş olduğunu hissediyorum. Algılamakta güçlük çekiyorum.
Kendimi iyi de hissetmiyorum, şu anda bile ayaklarım buz gibi iken sürekli terliyorum. Midem çok iyi değil.Ağlak durumdayım. Ve bir sürü daha hastalık belirtisi......
Boş günlerde kendime oyalancak birşey de bulamıyorum. Arada bir KPSS kitabını açıp kapatıyorum. Beynim dolu artık isyanlarda birşeyler almak istemiyor. Eskiyi bile hatırlamak istemiyor. Sırf vicdanım rahat olsun die farklı birşeylede meşgul olmuyorum.
Dün evimizin oturma odası geldi. Biz özel sipariş verip kaplattığımız için tam olarak sonucun nasıl olacağını bilemiyorduk. Ama kapının önünde görünce mobilyaları içimiz kıpır kıpır etti sevgiliyle, umduğumuzdan daha güzeldi.
Bizim evimizin çoğu bej, devetüğü ve beyaz renklerden oluşuyor. Koltuklarımızın kenarlarının hepsinide deri tercih ettik silenebilsin die. Hayalimizdeki evi yapmaya çalışıyoruz. Sanırım ben bu konuda daha başarılıyıp hep odanın son haline göre hareket ediyorum. Renkleri belirlerken sonunda nasıl bir yer olacağını kafamda canlandırabiliyorum. Tabi zaman içinde bunların hepsini tek tek post yapıp koyucam ama önce zaman gerekli hem ruhum için hemde bedenim için...