Ben Anadolu Meslek Lisesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi çıkışlığım. Lisede okurken hocalarımız arada bir 'Arkadaşlar engelliler ile bir bölümde var' diyerek yarım yamalak birşeyler söylerler kendileride neyin nasıl olduğunu bilmedikleri için tam anlamıyla ifade edemezdiler.
Sonuçta ergenlik dönemi herkesin birbirinden daha iyi görünme çabaları engelli bireylerin ürkütücü olduğunu düşündüğünüz yıllar. Bazı şeylerin farkında değilsiniz...
Hiç unutmam birkeresinde otobüse orta derecede mentel reterdasyonu olan bir çocuk ve annesi binmişti ve ben onlar bindikten sonra gideceğim yere daha çok olmasına rağmen otobüsten kaçarcasına inmiştim. Dayanamamıştım, korkmuştum, endişe etmiştim....
Ben oynayıp hoplarken, kaldırımlardan zıplarken, merdivenleri 2'şer 2'şer çıkarken bir başkasının bunları yapamadığı yada çabalarken zorlandığının bu işin içine girince anlamıştım...
Oysa şimdi ilk girdiğim ortamda gözlerim bir engelli olsam nasıl engellerle karşılaşırım. Buranın asansörü varmı, uyarlanmış eşyalar var mı diye gözlemlemek oluyor.
Üzülüyorum şimdi kendime illa bunları farketmek için üniversiteye gidip böyle bir bölümden bir mezun olmak yada engelli olmak, engelli yakını mı olmak gerekirdi diyerek...
Ben biraz geç farkına varıp bu işin içine girince kavramış olabilirim ama geç olmadığını düşünüyorum. Umarım herkes bir gün bunun farkına varır ....
0 DEDİLER Kİ .... =):
Yorum Gönder